Ogród szkolny

Natalie poczuła napływającą radość. Spojrzała na niego z uśmiechem.
-Mi Ciebie też brakowało...liczyłam godziny do przyjazdu do Hogwartu..-lekko się zarumieniła.

Na twarzy Jasona również wykwitł rumieniec. Wreszcie Natalie była w Hogwarcie! Miał ochotę skakać do niebo, śmiać się, śpiewać!. Ograniczył się jednak do przytulenia dziewczyny. Postanowił szybko zmienić temat, aby nie dać wyrazu swojej radości w ogłuszającym radosnym ryku albo w czymś podobnym, żeby nie spłoszyć dziewczyny jego marzeń.
- No, to opowiadaj - powiedział, wciąż z uśmeichem na twarzy. - Jak było?

-Było cudownie, Grecja jest naprawdę piękna. Mieszkaliśmy w Atenach, to jest prześliczne miasto. Był straszny upał, ale i tak nie żałowałam nawet chwili spędzonej tam. A te gaje oliwne...jak z bajki- na jej twarzy pojawił się rozmarzony uśmiech.
-Po prostu idealne miejsce..-podsumowała z uśmiechem.
-A Ty co robiłeś w czasie, gdy mnie nie było ?- spytała zaciekawiona.

Emma przyszła do ogrodu. Zapatrzona była w swój notatnik z piosenkami. Gdy oderwała od niego wzrok zobaczyła Natalie. - Nat.! Hej! Wreszcie w Hogwarcie. - powiedziała uradowana.Wtedy zobaczyła Jasona. - To może pogadamy później. Nie będę Wam przeszkadzać... - dodała z lekkim śmiechem i puściła oczko do Natalie po czym wyszła z ogrodu.

-Hej Emm..mam coś..-nie zdążyła dokończyć. Widziała, jak Emma puszcza jej oczko i odchodzi. Zaśmiała się lekko w duchu.

- Cieszę się, że Ci sie podobało - powiedział z uśmiechem do Natalie. - A ja przez cały ten czas włóczyłem sie po zamku. Bylo strasznie nudno, bo praktycznie wszyscy wyjechali. No i nie było Ciebie - dodał, a jego rumieniec na twarzy nagle się obudził.
Na słowa Emmy tylko lekko sie uśmeichnął. Ach, jak dobrze, że dziewczyny mają ogładę...

-No ale już wróciłam !- zaśmiała się wesoło.

(Będę wieczorem)

Jason również się usmeichnął. Zerknął na zegarek.
- Muszę lecieć - powiedział smutnym głosem. - Ale mam nadzieję, że uda nam się jeszcze dzisiaj spotkać. To... pa.
Po stoczeniu wewnętrznej walki ze sobą, cmoknął Natalie w policzek na pożegnanie i odszedł w stronę zamku.

Natalie zarumieniła się lekko.
-Pa- powiedziała po czym spojrzała na kwiaty i zamyśliła się. Po chwili wyszła z błoni.

Jason poprowadził Natalie do ogrodu. To zdecydowanie było jego ulubione miejsce w całym Hogwarcie.
- Jak tam po wczorajszym balu? - zapytał.

Usiadła na ławce.
-Fajnie- uśmiechnęła się. Miała ochotę mu się wyżalić i wszystko powiedzieć, ale zawahała się.

Usiadł obok Natalie.
Dostrzegł to samo, co w Wielkiej Sali tuż przed chwilą: nikły uśmiech, skrywający coś głębiej.
- Na pewno? - zapytał podejrzliwie, wciąż ją obserwując.