Gabinet Profesor Misterii Voland

- Poczekaj chwile - powiedziała do koleżanki i wyszła do gabinetu zamykąjąc za sobą drzwi.

- Dzień dobry Nicole. Potrzebujesz czegoś?

- Nic mi nie jest - powiedziała zniecierpliwiona. - I chcę taką ładną bajkę. - Zupełnie nie wyłapała pewnego rodzaju ironii w wypowiedzi Misterii. - Taką ładną, o dziewczynce i może o zwierzątkach... - wymieniała. Zdziwiła się, kiedy ujrzała, że Misterii nie ma w pokoju. Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej i tak czekała na swoją kopalnię bajek.

- No ja przepraszam, że wtedy wybiegłam, ale musiałam coś bardzo ważnego załatwić. A teraz już jestem. Mówiła pani coś o nadprogramowej pracy? Ja jestem bardzo chętna - powiedziała z uśmiechem do nauczycielki nadal dziwiąc się, co tak długo robiła w sypialni.

- Nicole, a jak myślisz co można robić w sypialni? Kąpać się, spać, przebirać - powiedział uśmiechajac sie życzliwie do dziewczyny. Wiedziała, że czytanie w myślach nei jest czymś dobrym, ale tak często to robiła, że straciła juz poczucie co jest myślać a co wypowiadane na głos.

- Jeśli zechcesz to usiądź przy tym biurku i poszukaj sobie w górnej prawej szufladzie książki z zakęciami. Jeśli któreś cie zaciekawi zapukaj do sypialni - powiedziała wskazując na biurko i jednocześnie kierując sie do sąsiedniego pokoju

Nicole zawstydziła się, gdyż nauczycielka wiedziała o czym ona myślała!
- Dobrze - powiedziała i usiadła przy biurku.
Wyjęła z szufladki książkę z zaklęciami i zaczęła przeglądać dokładnie teorie różnych zaklęć.

Po chwili w sypialni

- Sapphire co tak siedzisz jak naburmuszona dziewczynka. Czy mówiłaś coś? Musiałam wyjść do uczennicy. Nie przyniosloby nam to chluby gdyby ktoś usłyszałam, że leżysz w koszuli w mojej sypailni - powiedziała lubieżnie sie uśmiechając.

- A co w tym dziwnego, że ja tu leżę, a Ty mi opowiadasz bajkę? - zapytała, wciąż naburmuszona. - Znasz w ogóle jakieś bajki? - dodała po chwili namysłu z wyraźnym brakiem wiary.

Nicole pomyślała o jakimś zaklęciu. Ostatnio miała kiepsko z kasą..Jason musiał za nią zapłacić w sklepie..Zrobiło jej się głupio.
Zapukała lekko do drzwi sypialni.

Misteria poczuła sie wytrącona z równowagi co rzadko jej sie zdarzało. Dziwna to zabawa, ale jeśli Avain chciała sie w nią bawić to niech jej będzie

- Wyskakuj moja panno z łóżka i marsz do swojej komnaty. Dzisiejszą noc spędziłąm w Zakazanym Lesie, ktry do najwygodniejszych nie należy. Chciałbym sie przebrać. Zaraz mam korepetycje.

Znowu weszła do gabinetu

W gabinecie

- Znalazłaś coś dla siebie? - zapytała uśmiechajac się ale nie był to szczery uśmiech. Widać że była zmęczona, a włąsciwie czymś zdenerwowana.

- I szpanuje, że jest taka dorosła, że może sobie chodzić, gdzie chce, że korepyte... koperytetu... korypetuje... oj, nieważne! - mruknęła do siebie. - Robi to, co wolno robić tylko dorosłym!
I łypiąc spode łba na Misterię, powoli wyszła z sypialni tylko w swojej białej halce.

Nicole spojrzała na nauczycielkę posępnym wzrokiem:
- A może pani profesor przyjdę jutro. Wygląda pani na zmęczoną.. - powiedziała z troską
Nagle spojrzała na bok i ujrzała prof. Avain w koszuli nocnej:
- O jejku..tego się nie spodziewałam. - mruknęła