Gabinet Profesor Misterii Voland

- Nie ma sprawy pani profesor. Bardzo lubię dzieci - uśmiechnęła się ironicznie i popatrzyła na Avain.

Sapphire była całkowicie pochłonięta swoim lizakiem.
- A możemy iść na spacer? - zapytała Misterię.

Nicole spojrzała na nauczycielkę.

- Tzrymaj ją z dala od uczniów. Jakieś ciemne korytarze itd. Może błonia - powiedziała - choć trudno będzie ukryć dużą wampirzycę w sukience dziewczynki

- Za 10 min was znajde. Lord z Wami poleci. W razie czego zjawie sie w oka mgniniu. A teraz idźcie

- Pstaram się.. - powiedziała do nauczycielki i wstała - No chodź! - szepnęła na Avain i wyszły razem.

Tymczasem Misteria położyła się w ubraniu do łóżka

Musze wypocząć. A może to zły sen i raz sie obudzę. Wolę wściekła Avain niż taka słodką i niewinną., nawet nie poczuła gdy zasnęła.

Po jakimś czasie wstała rześka i wypoczęta. W pokoju panował spokój i cisza. Letni wietrzyk wdzierał sie przez uchylone okiennice. Wyjrzała przez nie i na pustych błoniach dostrzegła Nicole i Avain.

To jednak nie był sen, powiedziała wzdychając. Ponieważ jednak nic się nie działo i czuwał nad nimi Lord postanowiła iść do wielkiej sali na coś do jedzenia. W szafie znalazła stroje zostawione przez opuszczjacą w pośpiechu zamek Cyrillę. Postanowiła założyć jeden z nich na siebie, mimo że za nimi nie przepadała. Była to co prawda bardzo obcisła suknia ale zakrywająca wszystko poza szyja i dłońmi. W końcu pilnowała 600letniego dziecka.

Wyszła z gabinetu

Sapphire weszła do gabinetu, ciągnięta za rękę przez Misterię.
- Spacer był fajny - podsumowała z uśmiechem.

Misteria kazała usiąść Avain na krześle i przebrać się w przygotowaną koszulę nocną.

- Jedna zdziecinniała nauczycielka, 2 uczniów z czyszczonymi myślami, ja w szatach Cyrilli - powiedziała cichym głosem - tego za dużo jak na jeden dzień

- Sapphire coś zjesz? - zapytała - rozumiem ,że będziemy jak za dawnych lat dzielić pokój. Mój na dodatek jest bezpieczniejszy, bo każdy w nim widzi to co chce widzieć. A widzisz śmiałaś sie z tego.

Nicole weszła za nauczycielkami..
- Tak..bardzo fajny.. - mruknęła do Avain..

Zwróciła się do nauczycielki:
- Ja naprawdę przepraszam! Oni zjawili się tak nagle! Próbowałam ją odciągnąć, ale nic z tego! - zaczęła się tłumaczyć.

- Lizak wystarczy - powiedziała i jakby chciała potwierdzić swoje słowa, przywarła ustami do lizaka.

- Nicole co ja mam z Tobą zrobić? - zapytała patrząc na uczennice. Miała smutek i zmęczenie w oczach.

- Lizak będzie jak zjesz dziczyznę. Zobacz jaka krwista - powiedziała i w tym samym momencie na stole przed Avain pojawił się talerz