Sala Transmutacji

Gość

Paulo powiedział sobie w myślach "Yes!". Ucieszył się ze sukcesu. Teraz przyszła kolej na Cuplux. Uważnie jeszcze raz przeczytał teorię zaklęcia i zabrał się do pracy. Wyobraził sobie, jak kielich przemienia się z powrotem w jego ukochaną sowę i dźgawszy kielich trzy razy, powiedział:
-Cuplux.

Nic się nie wydarzyło.
Zły akcent.

Rozbawiona do rozpuku Michy wycelowała śmiało w "sowokielich" i wyobraziła sobie swoją Amy..Lekko dźgnęła "coś" na raz, dwa, trzy i z akcentem na odpowiedniej sylabie powiedziała:
- Cuplux

Sowa Michelle wróciła. Zaklęcie opanowane.

Gość

Van przybiegła do sali ze swoją kotką w ramionach.
- Prze... Przepraszam... - wydusiła zmęczona - Ale szukałam mojej kotki... Gdzieś mi uciekla... - powiedziała i usiadła szybko w ławce.

- Siadaj Vanessa. Wszystko napisane masz na pergaminie. Do pracy! - mruknęła
- Brawo Michelle! - krzyknęła patrząc na wyczyn dziewczyny - Jesteś pierwsza!

Melinda spojrzała na kielich. Z całej siły wyobraziła sobie przemiane swojego pupila spowrotem zkielicha w postać kotki. Z całej siły pragnęła aby jej kielch znów był kotkiem. Wyobrażając sobie cały czas przemiane, dźgnęła kielich i wyrażnie akcentując, spokojnie, i głośno powiedziała
-Cuplux.

Z kielicha zniknęły rubiny.

Emma zapragnęła by jej piesek powrócił z chwilowej przemiany w kielich. Uczucie było bardzo mocne. Z resztą wyobraziła sobie w mocnym skupieniu jak kielich przemienia się w jej pupila. Policzyła do trzech, i na 'trzy' lekko dźgnęła kielich - CUPlux.. - powiedziała skupionym i spokojnym głosem pragnąc przemiany swojego pupila.

Pojawiło się futerko pieska, lecz kielich nadal stał.

- Dziękuje, bardzo dziękuje - mruknęła do nauczycielki i otworzyła swój notatnik.
Przepisała teorie zaklęć i zapatrzyła się na innych ćwiczących.

- Zostało 5 minut! - krzyknęła

Gość

Z całej siły wyobraziła sobie przemiane swoja kotke spowrotem zkielicha w postać kotki. Z całej siły pragnęła aby jej kielch znów był kotkiem. Wyobrażając sobie cały czas swoja kotke zmieniona w swoja postac , dźgnęła kielich i wyrażnie akcentując, spokojnie, i powiedziała:
-CUPlux!

Kielich połowicznie przybrał postać kotki.

Ponownie sprobowałą...Bardzo chciałą aby jej kotka była juz w swoim ciele...Dzgneła lekko kielich na trzy i akcentujac wyraznie i dokładnie wypowiedziałą:
-CUPlux

Pojawiła się twoja kotka. Zaklęcie opanowane!

Emma znów wyobraziła sobie, tym razem mocniej i w jeszcze większym skupieniu jak jej ofutrzony kielich zamienia się w jej pieska. Policzyła do trzech, dźgnęła na trzy kielich i wymówiła zaklęcie - CUPlux.. -

Kielich stał się połowicznie psem.

Gość

Złapała za pergamin leżący na jej ławce i szybko go przeczytała.
Wyjęła samopiszące pióro i pergamin. Ono zaczęło pisać notatkę o animagu.
Van za to wyjęła różdżkę i jeszcze raz przeczytała teorię Feraverto.
Położyła swoją kotkę na ławce i wycelowała w nią różdżką.
Bardzo skupiona, wyobraziła sobie jak zwierzę przemienia się w piękny kielich wysadzany rubinami.
Vanessa miała cały czas w myślach to wyobrażenie i wypowiedziała wyraźnie lekko dźgając kotkę różdżką:
- Feraverto.

Kotka drgnęła.

Vanessa jeszcze raz dźgneła kotkę i skupiona oczyściła umysł. Cały czas widziała przed oczami tylko obraz przemienionej kotki w kielich, przy czym powiedziała donośnie:
- Feraverto.

Kotka stała się brązowa.

Gość

Paulo pomyślał sobie "Eh, jaki ja jestem głupi, to się przecież inaczej wymawia...". Wyobraził sobie ponownie zamianę kielicha w sowę Puszkę, dźgnął kielich i na trzy powiedział:
-Cuplux.

Kielich połowicznie stał się Puszką.