Cichutki zakątek..

Zwiedzając błonia, trafiła na to miejsce. Usiadła na ławeczce i westchnęła. Była bardzo wkurzona. Wyjęła karteczkę zza dekolotu. Zaczęła ją obracać w dłoniach. Nie zaakceptowali podręczników, które zamówiła tylko dlatego, że były one oryginalnie przeznaczone dla mugoli! Cóż z tego, jeśli dokładnie wszystko opisywały i były znacznie ciekawsze od tych zatwierdzonych przez Ministerstwo Magii? Trudno, pomyślała. Wystawiła twarz do słońca i po chwili zasnęła.

Po godzinie

Po godzinie się obudziła. Podniosła na ziemi upuszczoną karteczkę z MM i skierowała się do zamku.

Słońce jeszcze świeciło ostatkami sił. Wesoła, iż na zewnątrz panuje względnie dobra pogoda, odnalazła ławeczkę, na której tu poprzednio siedziała. Przyszła bez książki, dopiero teraz się zorientowała. Zamiast więc zgłębiać tajniki wiedzy, cicho zaczęła śpiewać [link widoczny dla zalogowanych]. Nie miała takiego głosu jak pierwotna odtwórczyni tegoż liryku, lecz nie przejmowała się tym. Im ciszej śpiewała, tym dźwięki były czystsze. W końcu doszła do tonu, w którym śpiewało jej się w miarę najlepiej i zamknęła oczy. Napajała się słońcem i wzruszającą piosenką jeszcze długo.

Zrobiło jej się zimno, więc przywołała swój płaszczyk. Postanowiła się przjść... do Hogsmeade?

London weszła do Cichego zakątka. Usiadła samotnie pod drzewem i zaczęła płakać. Czuła się bardzo samotnie.

Migrena już nie dawała znaków życia. Kobieta czuła się dobrze, na dodatek była w dobrym humorze i właśnie wróciła do zamku. Po drodze zachaczyła o fryzjera, który jej długie włosy do pasa skrócił tak, że teraz sięgały mniej więcej do połowy pleców. Od niedawna jej fyzura spraiwała jej niemałe kłopoty: pielęgnowanie jej pochłaniało mnóstwo czasu i sił, a na dodatek krępowała ruchy.
Usiadła na 'swojej' ławeczce i wystawiła twarz do słońca.

Wzięła notatnik do rąk, pilnując, by świeży atrament się nie rozmazał. Pierwsza lekcja została ukończona i spisana na papierze. Spojrzała krytycznym okiem na swoje notatki i przeczytała je jeszcze raz. Wszystko wydawało się być w porządku, poświęciła przecież na swoją pracę parę dobrych godzin. Zamnkęła zeszyt, pióro wsadziła do środka i zmierzyła w stronę gabinetu.

Tom przyszedł do zakątku i usiadł na trawie.

Nat weszła do Zakątka, by trochę porozmyślać. Zaczęła się przechadzać.

Tom zobaczył jakąś dziewczynę. Wstał i podszedł do niej
- Cześć, Tomoya Okazaki - przedstawił się z uśmiechem

-Tomoya ? Dlaczego Ty mi się przedstawiasz ?-spytała ze zdziwieniem po czym roześmiała się.
-To ja, Natalie- powiedziała rozbawiona.

- Natalie?! - wykrzyknął zdziwiony ze śmiechem
- Cześć..Nie poznałem Cię - dodał ze śmiechem
- Hm..Z poznaniem Maddie i Caroline nie miałem problemu, z Em już trochę ale Ciebie to wogle nie poznałem..Kurka, stary już jestem czy co..- powiedział ze śmiechem
- Co tam u Ciebie? - spytał