Gabinet profesor Avain.

- Bo ja..chciałabym..no wie pani..ten eliksir wczoraj mi nie wyszedł...Gdyby mogła mnie pani lekko poduczyć co do jego przyrządzania, to byłabym zadowolona. Jeszcze gdyby mi pani pozwoliła, to chciałabym poprawić moją wczorajszą ocenę z lekcji.. - rzekła zawiedziona

Sapphire ułożyła się wygodnie na fotelu. Odchyliła się do tyłu, aby mieć lepszy widok na dziewczynę.
- Ty jesteś Michelle Hyde, tak? - zapytała, patrząc w dziennik. Wielkie T. Sapphire znalazła fiolkę z eliksirem dziewczyny i odkorkowała go; jej oczy prawie natychmiast zaszły krwawymi łzami. - Pozwolę Ci jeszcze raz uwarzyć ten eliksir - wymamrotała, próbując zwalczyć łzy. - Ale tylko dlatego, że to coś to po prostu kaleczenie rzemiosła.
Machnęła różdżką, a przed biurkiem pojawił się stolik. Na nim znajdował się kociołek i wszystkie składniki potrzebne do przyrządzenia Eliksiru Słodkiego Snu.
- Zaczynaj. Masz czterdzieści minut.

Michelle, której trochę poprawił się humor szybko zabrała się do pracy. Miała motywację, gdyż bardzo chciała poprawić słabą ocenę.
Wzięła kociołek do ręki i podeszła do kranu.
Nalała do kociołka 1 litr zimnej wody i postawiła go na palenisku, które wcześniej zapaliła zapałkami. Po chwili włożyła termometr do wody, aby sprawdzić czy przyjęła ona odpowiednią temperaturę, która miała wynosić 100C.

Woda była jeszcze trochę za zimna.

Gdy na termometrze zobaczyła, że woda nie osiągnęła jeszcze temperatury 100C czekała cierpliwie, aby woda się jeszcze podgrzała.
Po chwili wsadziła termometr do wody i..

... temperatura była odpowiednia.

Uśmiechnęła się przez krótką chwilę widząc 100C na termometrze. Odłożyła go i wzięła jeden róg dwurożca, który wcześniej oczyściła szmatką. Wsadziła go ostrożnie na dno kociołka i wzięła srebrną łyżkę.
Tak jak napisano w przepisie zamieszała ostrożnie cztery razy w prawo, a potem przyspieszyła na jeden obrót łyżką w lewo.

Wykonane odpowiednio, choć z niemałym stresem, co zaowocowało wychlapaniem odrobiny eliksiru.

Odłożyła łyżkę na ławkę i przeczytała dalsze instrukcje z przepisu.
Wzięła bezoar i nóż do ręki. Pokroiła go powoli w miarę równe kostki, które wsadziła powoli do wywaru. Wzięła łyżkę i zamieszła nią powoli w prawo odliczając 10 sekund.
- 1,2,3,4......10.. - mówiła pod nosem mieszając eliksir.

Ze względu na zdenerwowanie Twoje sekundy były trochę za krótkie. Eliksir zrobił się sraczkowaty.

Spojrzała krzywo na kolor eliksiru, który nie za bardzo przypominał jej żółty kolor. Ryzykownie, ale z rozwagą wlała do niego 2 małe krople wody.

- No i po co to robisz? - zapytała, obserwując pracę Gryfonki. - W przypadku, gdy kolor wywaru tak różni sie od oczekiwanego, zaczynamy od początku. Prawdopodobnie chęć zrobienia eliksiru za wszelką cenę spowodowała, że bagatelizowałaś błędy.

- Prz..Przepraszam.. - mruknęła cichutko.. - Czyli..mam zacząć od początku? - zapytała nie za głośno patrząc smutno na nauczycielkę

- Szczerze powiedziawszy, jestem trochę zmęczona. Nie spałam prawie od doby. Tak długo uczę, żeby móc stwierdzić, na co Cię stać. Na więcej niż N nie możesz liczyć.

- A...mogę go zrobić...gdzieindziej? - zapytała nauczycielki

- I myślisz, że po tym, co wczoraj i dziś mi zaprezentowałaś, uwierzę, kiedy przyniesiesz idealnie zrobiony eliksir? - zapytała z ironią w głosie. - Nie, akurat to, że jestem wampirem nie znaczy, że czegoś mi brakuje w głowie. Dziękuję Ci za pokaz umiejętności, do widzenia.

Michelle nic nie odpowiadając wyszła bliska płaczu.

Sapphire westchnęła głośno w udręce i rozpaczy nad brakiem zdolności uczniów i zagłębiła się w lekturze swojej ulubionej książki.

Gość

Lily zapukała dumna do drzwi. Chciała odebrać odznakę prefekta.

- Proszę! - krzyknęła Sapphire.