Jezioro i jego okolice

Po chwili

W końcu wyjęła książkę do Czarnej Magii z torby i zaczęła ją czytać.

Jako ze lubiła jezioro, to i tym razem przyszła. W oddali zamajaczyła sylwetka nie za wysokiej i wcale nie pięknej krótkowłosej blondynki w okularach. Ewka zmierzwiła sobie włosy, wyrzucając z nich chochlika, i od razu skierowała się w stronę czytającej dziewczyny

Lavinia spojrzała trochę nad książkę.
"A tą to gdzie ciągnie?" - mówiła sobie w myślach. Jednak nadal czytała.

"ta" przylazła nadzwyczaj szybko, i zatrzymawszy sie w dogodnej pozycji za ślizgonką pochyliła sie, by zajrzeć do książki. wprawdzie nie lubiła czytać, ale jej ciekawość tego wymagała. zapewne myślała, ze to jakiś romans jest

Lavinia zamknęła książkę prawie przycinając Puchonce nos.
-Tak dla twojej cieakwości czytam książkę o czarnej magii. Być może znajdziesz taką w bibliotece, ale z łaski swojej nie zaglądaj mi beszczelnie przez ramię. - syknęła ślizgonka do Puchonki po czym powróciła do lektury.

- a bo co? - odparła nie ustępując jej w "uprzejmości", odchy6lajać sie jedynie na tyle, by nie ryzykować nosem przy kolejnym zamknięciu. oczywiście nie odeszła
- nie jestem taka łaskawa jak Ci sie wydaje, a do biblioteki z zasady nie chodzę - to powiedziawszy zaczęła sie wpatrywać w książkę ze zwykłej złośliwości

-To jak nie chodzisz do biblioteki to po co czytasz tą książke. Jak ci na niej zależy to pójdź w końcu do tej biblioteki... - syknęła Lavinia odchodząc od dziewczyny i siadając na innej ławce.
"Przylepiła się jak rzep do ogona..." - pomyślała sobie Ślizgonka.

Wyprostowała sie, i obróciła o pól koła, by śledzić dziewczynę wzrokiem, ale o dziwo w oczach nie było takiej bezinteresownej agresji, jak czasem. wyglądała, jakby droczenie sie sprawiało jej coś na kształt przyjemności. pochyliła lekko łeb, az grzywka spadła jej na oczy, i spoglądając znad okularów wyszczerzyła sie w dość osobliwym uśmiechu
- ani jej nie czytam ani mi na niej nie zależy. to tylko książka, nawet sie wkurzyć nie może - jedna z brwi Ewki nieznacznie uniosła sie w górę

-Jesteś strasznie upierdliwa. - powiedziała stanowczo Lavinia do Puchonki. - Jak ci się nudzi to idź zaczepiać kogoś innego... Zaczynasz mnie irytować... - powiedziała odwracając się tyłem do dziewczyny. Teraz nie mogła skupić się na książce. Schowała ją więc do torby i zaczęła się patrzeć na dziewczynę. Jej oczy zabłysły jak zawsze.

- miłe z Twojej strony, ze to zauważasz, jeszcze nikt mi tego tu nie powiedział,a tu jest prawda - odpowiedziała głosem mówiącym wyraźnie "nie odkleję sie". Wręcz z pasją chwyciła błyszcząca spojrzenie, mierząc je z ciemną zielenią swojego. niczym zwierze prawdziwe. brakowało jej tylko ogona, chodzącego jak wahadło za nią. wtedy już na pewno wyglądałaby jak polująca pantera

"Ona mnie wkurza" - pomyślała sobie Lavinia po czym powiedziała do upierdliwej Puchonki.
-Odczep się głupia szlamo! - powiedziała złośliwie. Miała złość w oczach a jej wyraz twarzy nie był powodem do śmiechu. Wręcz odwrotnie.

Ale śmiech, a raczej uśmiech sie pojawił. lekko, z błyskiem zębów po boku, wyraźnie drwiący i tryumfalny. bo oczywiście wkurzenie było zamiarem Ewki
- nie musisz tego mówić, tu nie ma nikogo w z Twojej rodziny... - lekkie prychnięcie zakończyło jej wypowiedz. widać wcale nie poczuła sie dotknięta zniewagą. Powodem tego był fakt, ze nie do końca wiedziała, czemu to akurat ma być obraźliwe. w mugolskich szkołach gorzej sie wyzywają

[kilka chwil późnie]

Ewka przeciągnęła sie, az w kręgosłupie coś strzeliło. rozejrzała sie. pomyślała, ze chyba czas znaleźć sobie bardziej twórcze zajęcie, niz drażnienie ślizgonów. spojrzała w twarz dziewczynie, a spojrzenie jakby mówiło: "dobra, powkurzałam Cie, a teraz koniec". i całkowicie zmienił jej sie tryb. z twarzy znikła kpina, znikła złośliwość
- dobra, ja se ide, ale Ty sie nie ciesz, bo jeszcze kiedyś Cie znajdę. to będzie ZUY dzień! - zaśmiała sie, zarzucając ciałem płynnie w tył, poczym mrugnęła jednym okiem
- bywaj - i poszła