Cichutki zakątek..

Nicole pomachała przecząco głową i uśmiechnęła się szyderczo.

Michelle spojrzała na nią z niezadowoloną miną i usiadła na ławce. Postanowiła wpatrywać się tylko w księżyc.

Nicole podziękowała jej pięknym uśmiechem i zaśpiewała inny kawałek:

"I'll be right here when you need me
Anytime just keep believin
And I'll be right here
If you ever need a friend
Someone to care and understand
I'll be right here

All you have to do is call my name
No matter how close or far away
Ask me once and I'll come
I'll come runnin
And when I can't be with you dream me near
Keep me in your heart and I'll appear
All you gotta do is turn around
Close your eyes
Look inside
I'm right here

Isn't it great that you know that
I'm ready to go wherever you're at
Anywhere I'll be there

All you have to do is call my name
No matter how close or far away

Ask me once and I'll come
I'll come runnin
And when I can't be with you dream me near
Keep me in your heart and I'll appear
All you gotta do is turn around
Close your eyes
Look inside
I'm right here

Whenever you need me
There's no need to worry
You know that I'm gonna be
Right here

Ask me once and I'll come
I'll come runnin
And when I can't be with you dream me near
Keep me in your heart and I'll appear
All you gotta do is turn around
Close your eyes
Look inside
I'm right here
Oh yeah yeah
I'm right here..."

Michelle biła skromne brawa i powiedziała do Nicole:
- Przepraszam, ale muszę iść. Pa! - przytuliła ją i wyszła z błoni.

- To pa! - pożegnała się i zaczęła śpiewać:

"I gotta say what’s on my mind.
Something about us doesn’t seem right these days.
Life keeps getting in the way.
Whenever we try, somehow the plan
is always rearranged.
It’s so hard to say, but I’ve
Gotta do what’s best for me.
You’ll be okay…
I’ve got to move on and be who I am.
I just don’t belong here;
I hope you understand.
We might find our place in this
World someday,
But at least for now,
I gotta go my own way.
Don’t wanna leave it all behind,
But I get my hopes up
And I watch then fall every time.
Another color turns to grey,
And it’s just to hard to watch it all
Slowly fade away.
I’m leavin’ today ‘cause I’ve
Gotta do what’s best for me.
You’ll be okay…
I’ve got to move on and be who I am.
I just don’t belong here;
I hope you understand.
We might find our place in this
World someday,
But at least for now,
I gotta go my own way..."

Założyła nogę na nogę i wpatrywała się śpiewając w księżyc.

- Ta piosenka jest naprawdę ładna - powiedział cicho, zachodząc pogrążoną w swoim świecie Nicole od tyłu.

Nicole szybko odwróciła się do tyłu i zobaczyła Jasona w samej koszulce z krótkimi rękawami:
- Rany chłopie, nie jest ci zimno? - zapytała z uśmiechem patrząc na swój płaszcz

Jason uśmiechnął się do niej i wzruszył ramionami.
- Może trochę. Ale jakoś jeszcze żyję - powiedział i usiadł obok niej na ławce. Zerknął na opatrunek na jej nadgarstku. - No i jednak nie poszłaś do pielęgniarki. Nie miał Cię kto przypilnować - uśmiechnął się do niej.

Nicole szyderczo się uśmiechnęła i powiedziała:
- No to ja już może pójdę... - zaczęła chcąc wywinąć się od wizyty w szpitalu.

- Spokojnie - powiedział i przytrzymał ją za ramię na ławce. - I tak jest już za późno.
Wpatrzył się nieprzytomnie gdzieś w dal. Dopiero po chwili zdał sobie sprawę z tego, ze wciąz trzyma Nicole za rękaw. Natychmiast ją puścił z niezdrowym rumieńcem na twarzy.

Gość

Angelina spacerkiem doszła do jej ukochanego, cichego miejsca na błoniach. Miała nadzieję, że będzie mogła w spokoju sama porozmyślać, a tu, ku jej zdziwieniu, ukazały się dwie znajome sylwetki. Podeszła bezszelestnie i od tyłu do swoich znajomych i szybko dotknęła ramienia każdego z nich krzycząc przeraźliwie: BU!

Jason aż podskoczył na dźwięk głosu zza pleców. Natychmiast się odwrócił.
- Angelina! - powiedział z ulgą i uśmeichnął się do niej. - Jesteś niemożliwa.