Wrzeszcząca Chata

- Tutaj, widzisz - pokazła palcem wzdłuż boku drzwi - jakieś znaki, czy coś w tym stylu - powiedziła zaciekawiona, przygladając im sie.

Gość

- Rzeczywiście- powiedziała- to znaki egipskie.. tak napewno.! Zaraz zobaczymy co oznaczają.!- podeszła do plecaka i wyciągnęła odpowiednią książkę, pergaminem i piórem. Podeszła do Mel i znaków na drzwiach, po czym zaczęła odcyfrowywać znaki.

Melinda widząc że Pheebs tłumaczy, zaczęła szukac czegoś nowego. Podobał jej sie. Lubiła łamigłówki i niebezpieczenstwo. Zaczęła powoli przechadzać się wzdłuż sciany badając każdy centymetr uwaznie.

Gość

- Odcyfrowałam coś ale gdzieś musi być dalsza część tekstu bo to nie wszystko- powiedziała tajemniczo Phoebe.

- Dobra - poweidziała Mel, nadal szukając.
Doszła do zabitych okien, zaczęła jee dokładnie ogladać a szczegółnie dookoła nich.

Gość

Phoebe zaczęła oglądać mury i zauważyła podobne znaki jak na drzwi:
- Mam znalazłam.!- wzięła się za odcyfrowanie, a kiedy skończyła spojrzała ździwiona na pergamin i na Mel.

- I co pisze? - spytała widząc twraz Phoebe.

Gość

- Pisze tu:
WEJŚĆ TUTAJ NIE MOŻE ZWYKŁY ŚMIERTELNIK TYLKO CZARODZIEJ O UMIEJĘTNOŚCI JĘZYKA WĘŻOWEGO- kiedy skończyła spojrzała ze ździwieniem na Mel.

- Czyli, że co? Ja zostaję - spytała z niedowierzaniem.

Gość

- Wychodzi na to, że trzeba będzie wykorzystać język wężowy- powiedziała zmieniając wyraz swojej twarzy ze ździwienia na radość- tak się składa, że go znam.

- Aha... No to dobrze, ze go znasz - powiedziała z ulgą.

Gość

Kiwnęła znacząco głową, schowała książkę i nałożyła plecak na plecy wyciągając przed siebie różdżkę co po chwili zrobiła Mel. Phoebe skupiła się po czym powiedziała w języku węży ,,otwórz się" patrząc się na drzwi. Po chwili nastąpił głuchy szczęk zamka i drzwi same się otworzyły ukazując grobowe ciemności wewnątrz chaty. Phoebe zapaliła różdżkę i weszła do chaty, a gdy Mel weszła za nią zamknęła drzwi bo było by nie mądrze zostawić je otwarte.
- To gdzie teraz.?- zapytała.