Trzy Miotły

- Ja, mam taką nadzieję nigdy bym nikogo niezostawił... - powiedział i uśmiechnął się do Natalie. - Nigdy.... - dodał cicho.

-Powiem Ci coś. Ja do niedawna tak właśnie myślałam o pewnym chłopaku, a dzisiaj on po prostu wyjechał i mnie zostawił, bez żadnego sensownego usprawiedliwienia- powiedziała.

- Może miał jakieś sensowne wytłumaczenie, tylko niechciał Cię zamartwiać? - zapytał Alex przypominając sobie dawną akcję z pewną dziewczynę.

-Sama nie wiem.- powiedziała po czym spojrzała na Alexa i popiła łyk syropu. Cieszyła się, że może z nim tak po prostu, szczerze porozmawiać.

- Naprawdę...Powiem tak. Wiem że jak chłopak niepotrafi się wytłumaczyć to albo coś naprawdę jest nie tak, albo ma inną. W tym przypadku naprawdę stawiam na pierwszą opcję. - powiedział i również wypił kilka łyków syropu.

Trochę się zmartwiła.
-Nie omawiajmy już tego, nic nie jest w stanie go usprawiedliwić.- powiedziała po czym napiła się syropu. -Ale dzięki, że mi pomagasz się z tym jakoś pogodzić- uśmiechnęła się lekko.

- Naprawdę nie ma się czym zamrtwiać...Trzeba cieszyć się życiem! - powiedział optymistycznym głosem i nachwylił się do Natalie by poklepać ją delikatnie po ramieniu.

-Dzięki, o takie podejście mi właśnie chodziło. Nie chcę żeby ktoś mnie pocieszał i robił z tego tragedię. Teraz potrzebna mi jest dawka świeżej energii- uśmiechnęła się.

- Dawka świeżej energii...mówisz...? - mówił Alex z myślącą miną. - Co powiesz na rundkę na stadionie? - zapytał z uśmiechem.

-Czemu nie- uśmiechnęła się. -Lubię latać na miotle- powiedziała po czym napiła się syropu, tym samym opróżniając zawartość kufla.

- To chodźmy! - powiedział rozbawiony Alex i tym samym wypił ostatni łyk syropu. Jego usta zabarwiły się na kolor ciemno-czerwony co wyglądało jakby użył szminki.

-Jakiego błyszczyka używasz ? Też taki chcę- zaśmiała się patrząc na niego. Po chwili wyszła z gospody, kierując się na Stadion.