Skrzydło Szpitalne

Maddie powoli przechadzała się korytarzem, aż nagle usłyszała straszny krzyk dochodzący ze Skrzydła Szpitalnego. Wbiegła szybko do środka.
- Justin! - krzyknęła widząc obolałego przyjaciela.

Emma weszła do skrzydła szpitalnego. Zobaczyła, że Justin się obudził. - O, hej! Jak się czujesz? - zapytała i usiadła na łóżku naprzeciwko.

Gość

- Nie pytajcie... - powiedział do Emmy i Maddie.

- Nie martw się. Napewno szybko wyzdrowiejesz. - pocieszyła Justina i usiadła obok Emmy.

- Aż tak źle? - zapytała troskliwie. - Aha, Justin, pani Pomfrey powiedziała, że jak się nie polepszy to pojedziesz do szpitala... - dodała.

Gość

- Łatwo Ci mówić. - zwrócił się do Maddie. - Oo. W takim razie czuje sie bardzo dobrze... - powiedział ze sztucznym uśmiechem Justin. Próbował wstać w łóżka, ale ból mu na to nie pozwolił.
- Wiecie to się porusza...Teraz to mnie już wszystko boli... - powiedział Justin uwięziony w łóżku.

- Mam nadzieję, że będzie lepiej... - powiedziała do przyjaciół - Wyraz szpital nie brzmi zbyt dobrze. - dodała, a na jej twarzy pojawił się grymas.

- Mi też nie brzmi za dobrze... - odparła.

Gość

- Zawołajcie kogoś, bo dłużej nie wytrzymam. - powiedział Justin ledwie mrugając. - Zaraz wogóle nie będę mógł się ruszać.

- Szpital to okropna sprawa... Módlmy się żebyś wyzdrowiał. - lekko się zaśmiała z własnych słów, ale jednak nie był to chyba za dobry moment.
- Jasne, zaraz znajdziemy panią Pomfrey. - zwróciła się troskliwie do Justina.

Gość

- Emma, zawołaj...kog... - powiedział i zamknął oczy. Wyglądał jak nieżywy, jednak jego klatka piersiowa nadal się poruszała.

Emma wstała szybko z miejsca i pobieła do drzwi gabinetu pani Pomfrey. - PANI POMFREY!!! JUSTIN POTRZEBUJE SZYBKO POMOCY!!! - wrzeszczała pukając do gabinetu.