Skrzydło Szpitalne

Wstała i podeszła do łózka Justina. Chwyciła go za rękę i uklękła.
-Jeśli nie wyzdrowiejesz..nigdy sobie tego nie daruję...-szepnęła do jego ucha po czym mocniej ścisnęła mu rękę. Jeszcze przez chwilę patrzyła na jego twarz. Momentalnie łzy napłynęły jej do oczu i ciurkiem spływały po jej policzkach. Otarła twarz Justina po czym bez słowa wybiegła ze Skrzydła.

Emma myślała nad piosenką 30 minut. W końcu wymyśliła kawałek. Postanowiła ją zadedykować swojemu przyjacielowi. Justinowi. Wyjęła swój czarny notatnik i zaczęła pisać.

Cytat:

Od Emmy dla Justina Wink

"Right Here"

I'll be right here when you need me
Anytime just keep believin'
And I'll be right here
If you ever need a friend
Someone to care and understand
I'll be right here

All you have to do is call my name
No matter how close or far away
Ask me once and I'll come
I'll come runnin'
And when I can't be with you dream me near
Keep me in your heart and I'll appear
All you gotta do is turn around
Close your eyes
Look inside
I'm right here

Emma położyła swój notatnik na stoliku, obok łóżka. Naprawdę nie wiedziała czy pokazać piosenkę Justinowi, czy nie. Nigdy nikomu nie mówiła o całej tej historii ze śpiewem i pisaniem tekstów. Po chwili zamyślenia poczuła, że czuje się coraz bardziej śpiąca. Co było dziwne, ponieważ był środek dnia. Niekontrolowanie Emma usnęła.

Gość

Caroline spokojnie weszła do Skrzydła Szpitalnego..Wzieła proszek na ból głowy po czym wyszła z Skrzydła..

Maddie weszła do szkolnego szpitala. Usiadła obok śpiącej Emmy oraz Justina. Przyglądała się dość długi czas swym przyjaciołom.

Gość

Pani Pomfrey zaczęła zmieniać opatrunek Justinowi.
-No, no...-powiedziała wesoło-Jednak szpital CHYBA nie będzie konieczny... Opuchlizna się zmniejsza-kończąc mówić, skończyła zmieniać opatrunek.

Maddie ucieszyła się na słowa pani Pomfrey. Usiadła przy Justinie łapiąc go za dłoń i oferując swoje ciepło i przyjaźń.

Po pewnym czasie

Maddie objęła lekko i przyjaźnie Justina, po czym wstała i podeszła do jego szafeczki przy łóżku. Naskrobała na jakimś skrawku papieru:

Cytat:

Dla Justina
Gdy Ty przez całe noce cierpisz,
Ja tęsknię za przyjacielem i piszę smutne wiersze i piosenki.
Tak bardzo żałuję tego co się stało...
Gdy widzę Twe zmarźnięte ciało.
Twą bladą, zimną twarz...
Ciarki przechodzą po plecach mi aż.

Pamiętaj o mnie.

Maddie nie wiedziała czy podarować to Justinowi. Jednak włożyła list pod jego poduszkę.
Wyszła ze skrzydła rzucając ostatnie spojrzenie na Emmę.

Gość

Justin powoli otworzył swoje ciężkie powieki. Skóra dookoła jego oczu była zsiniała i ciemna. Usta spierzchniętę. Udało mu się obrócić głowę i spojrzał na Emme, która zasnęła.
- E...Emma...c..co się s..st..stało? - zapytał niskim, zachrypinętym głosem.

Maddie wbiegła do skrzydła. Zobaczyła obudzonego Justina, do którego pośpiesznie podbiegła.
- Justin! Jak się czujesz? - zapytała troskliwie siadając na łożku obok.

Gość

Justin spojrzał na Maddie.
- Ykhm...nieźle... - powiedział niezamartwiając jej.
- Maddie, możesz odgarnąć mi włosy z twarzy? - zapytał Justin Maddie, ponieważ sam ledwo mógł oddychać i ruszać się, ale był to już postęp od ostatnej lekcji mugoloznactwa.

Emma śpiąc spadła z łóżka. Przez upadek obudziła się. - Auu.... - jęknęła i złapała się za głowę. Po chwili spojrzała w górę i zobaczyła Maddie oraz obudzonego Justina. Otworzyła buzię. - JUSTIN! - krzyknęła i ledwo się podnosząc podbiegła do przyjaciela. Od razu go mocno uściskała.

Gość

- Łałała... - powiedział cicho Justin, ponieważ wszystko go bolało. Coraz lepiej mówił i oddychał.
- Co się stało...? - zapytał.